وقتی دستگاه آفلاین باشد، پیام‌های سرتاسری رمزگذاری‌شده سیگنال در صف تحویل قرار می‌گیرند. تلفن شما و هر دستگاه متصل‌شده، صف مستقل (و موقت) خودش را خواهد داشت. وقتی دستگاهی دوباره به اینترنت وصل شود، مثل وقتی که سیگنال دسکتاپ را بعد بسته بودن راه‌اندازی می‌کنید، پیام‌های صف‌بندی‌شده قابل تحویل و پردازش می‌شوند.
سرویس سیگنال نمی‌داند که آیا پیامی یک پیام ناپدیدشونده است یا خیر. این ویژگی عمداً این‌طور طراحی شده است که مانع می‌شود سرویس بداند آیا کسی قابلیت «پیام‌های ناپدیدشونده» را فعال کرده است یا خیر.
مشتریان سیگنال همچنین به سرویس نمی‌گویند که قسمت‌هایی از صف موقت پردازش پیام را برای سایر دستگاه‌های متصل‌شده پاک کند، چون با این کار برای سرویس معلوم می‌شود که «پیام‌های ناپدیدشونده» فعال شده و اینکه چه بخشی از صف تحویل موقت متشکل از پیام‌های ناپدیدشونده کوتاه‌مدت است.
همچنین ممکن است فراداده‌هایی را برای سرویس آشکار کند درباره اینکه این پیام‌های ناپدیدشونده چه زمانی خوانده شدند و چه دستگاهی ابتدا آن‌ها را خوانده است (مثلاً آیا درخواست برای پاک کردن بخشی از صف از طرف دستگاه اصلی ارائه شده یا از طرف دستگاه متصل‌شده، و اینکه درخواست چه زمانی ارسال شده است؟).
پنهان نگه داشتن همه این اطلاعات از سرویس نیز یک تصمیم طراحی عامدانه بوده است.
در عوض، سرویس کاملاً از همه موارد فوق بی‌اطلاع می‌ماند و هر دستگاه صف موقت پیام‌های سرتاسر رمزگذاری‌شده خود را به‌طور مستقل پردازش می‌کند. سپس هر دستگاه می‌تواند سریعاً تشخیص دهد (بدون آشکار کردن هیچ‌چیز برای سرویس) که پیامی یک پیام ناپدیدشونده است و بنابراین آن را ناپدید کند.
در کنار فناوری‌ای مانند فرستنده حفاظت‌شده، انجام این نوع پردازش در دستگاه‌های شما (به جای سرویس) کمک می‌کند مقداری بیشتری از فراداده‌های شما امن بماند.